Medet Allah ya Muhammet ya Ali Başı boz dumanlı bellerde kaldım Çetin olur şu alemin dilleri Şimdi söyleniyor dillerde kaldım
Kaçma benden kaçma ey kaşı kalem Ayrılık okudur sinemi delen Bir dostum yoktur ki halimden bilen Garibim ben gurbet ellerde kaldım
Her sabah her sabah bülbülüm ötmez Ateşim yanar da tütünüm tütmez Çalıştım çırpındım ellerim yetmez Gemisi gark olmuş göllerde kaldım
Deli gönül muhabbetten farır mı Gönül abdal olmuş gezer yürür mü Karşıki dağların karı erir mi Akar boz bulanık sellerde kaldım
Garbi değmeyince karlar erimez Sohbet olmayınca gönül karımaz Silerim didemin yaşı kurumaz Çiseli boranlı yollarda kaldım
Hüseyin Abdal ım gülemez oldum Gözümün yaşını silemez oldum Nere gideceğim bilemez oldum Kervanı kesilmiş çöllerde kaldım |